Vuslata Ağıt

---

                                                 “Özenle boyadım ipliğini Sevginin
                                                  Gidip de bulamamanın incinmiş rengine!”

Gittiğinde bir akşam serinliğiydi

                                  Ve eylül başıydı…

İstilasındaydı bütün parklar

                                   Hışıltılı yaprakların…

Akşam kızılına boyanıyordu

                                    Çocuk gülüşleri.

Saatler hasretin gonk seslerini vurunca,

                                                  GİTTİN.

Gidişin bütün gidişlerin başı,

                              Paslı zamanın işleyişiydi..

Beni bir ünlem tadında bırakıp

                Vuslata son noktayı koyarak Gittin.

Bak, yine bir eylül başı

               İsyanlar halaya durmuş damarlarımda.

Gelişinle dönecek

                Göçmen kuşları yuvalarına..

Ve ben özenle katladım kumaşını sevginin

Gelip de bulamamanın incinmiş özlemiyle!

                                                           10.09.06